Gunnen

Een paar keer per jaar kom ik samen met een fijne groep vrouwen.

In de polder, tussen de paarden, de windmolens en de klei.

We praten samen over dat wat er toe doet, over hoe het écht met je gaat, we doen opstellingen en laten ons raken door dat wat zich aandient.

Het is een moment voor mijzelf.

Niet perse een heel makkelijk moment.

Want het is best lastig om je ware, kwetsbare gezicht te laten zien.

Zeker in tijden waarin er zoveel dualiteit en verdeeldheid lijkt te zijn.

Toch is de keuze voor mij om steeds meer mijn echte authentieke zelf te laten zien geen keuze meer, maar een gewaarwording.

Eentje waar ik me steeds prettiger en ook gemakkelijker bij voel en ja, soms dus ook nog behoorlijk ongemakkelijk.

Het alleen al ervaren dat het er allemaal mag zijn, is voor mij helend.

Ik gun mijzelf dit soort momenten écht.

Wat gun jij jezelf?