Zo binnen, Zo buiten. Zo boven, Zo beneden.
Kun je een mens vergelijken met een boom? Aanvankelijk een wat vreemde vraag misschien 😊
In onderstaande blog neem ik je mee in mijn gedachten hierover.
Kijk allereerst eens naar de foto van deze prachtige kastanjeboom. Hij staat in mijn achtertuin en is ongeveer 11 jaar oud. Ik heb de boom niet zelf gepland, maar ik weet zijn leeftijd doordat er verleden jaar voor het eerst bloesems in kwamen. En een kastanjeboom, zo weet ik nu, geeft pas na ongeveer 10 jaar zijn eerste kastanjes.
Als ik naar deze boom kijk, zie ik een prachtige groene kruin, een ranke maar stevige stam en dikke wortels die de grond ingaan, waaruit hij zijn voeding haalt en stevig staat. Zijn wortelstelsel strekt zich ver uit onder de grond en is met de wortels van andere bomen verbonden. Ook dit jaar staat de boom weer krachtig in blad en bloei, vol levensenergie. Een enorm voorrecht om hier elke dag van te mogen genieten!
Wanneer je vervolgens naar de mens kijkt, dan zie je: een hoofd (kruin); een lijf (stam) en ook wij zijn via een grotendeels onzichtbaar wortelstelsel met elkaar verbonden, halen daaruit onze (emotionele) voeding en staan daardoor stevig en vol levensenergie op de grond; onze roots. En zo is de vergelijking van de mens met de boom gemaakt!
Als mens zijn we doorgaans meer gefocust op ons lijf en intellect en hebben we minder aandacht voor onze roots. Dat is op zich niet heel vreemd. In onze huidige maatschappij wordt nu eenmaal meer de focus gelegd op onze buitenkant dan op onze binnenkant. Op hoe we er uitzien bijvoorbeeld. Of op hoe slim we zijn. Op hoe hoog ons opleidingsniveau is, hoe groot ons huis en op hoeveel we verdienen.
Onze binnenwereld is dan ook vaak ondergeschikt. We ontwikkelen een grote stevige kruin en stam en vergeten onze voeding en stevigheid te halen uit onze roots. Oftewel: onze cognitieve en lichamelijke vaardigheden zijn vaak meer ontwikkeld dan die van onze emotionele. Want alles wat je aandacht geeft….. groeit. Hoe meer aandacht je dus geeft aan je intellect en aan je lijf, hoe groter je kruin en stam groeien en hoe minder je roots. Gevolg hiervan is dat we onszelf vaak niet verbonden voelen met ons gevoel en ware zelf.
Voor het hebben van een evenwichtige balans in jezelf, is echter de ontwikkeling van alle drie nodig. De wetenschap dat je een hoofd, lijf en roots hebt is hierin de eerste stap. Los van elkaar zijn ze stuk voor stuk enorm waardevol en kunnen je afzonderlijk van elkaar veel inzicht geven. Echter pas met elkaar verbonden, vorm je je eigen evenwichtige ‘innerlijke balans’, kun je voelen hoe het met je gaat en durf je te leven vanuit wie jij echt bent.
Stel jezelf de volgende situatie eens voor:
Je hebt een goede baan, veel gestudeerd en nog steeds vind je het heerlijk om te leren; je vindt uiterlijke verzorging belangrijk, ziet er fit uit doordat je voldoende beweegt en eet gezond; je hebt een fijne vriendengroep en genoeg sociale bezigheden. En toch voel je je om de een of andere reden geregeld niet lekker in je vel zitten. Je komt er niet goed bij. Wat vage maar steeds vaker opkomende hoofdpijn waarvoor je elke dag paracetamol slikt; je voelt je ondanks je sociale leven geregeld eenzaam en hebt het gevoel dat je er niet echt bij hoort. Het stemt je verdrietig, somber.
Maar lang neem je niet de tijd om hierbij stil te staan. Je bent namelijk net een nieuwe studie begonnen waar je je energie op richt en vanavond heb je na het sporten een etentje bij vrienden thuis. Tot dat je weer de volgende paracetamol slikt voor de hoofdpijn die wéér is komen opzetten en je wederom voelt dat het toch niet zo goed met je gaat….
Herkenbaar? Wellicht niet helemaal in dezelfde vorm als ik in het voorbeeld schets, maar vaak staan we als mens niet stil bij de signalen die ons van binnenuit worden gegeven. We weten misschien niet hoe of willen hier niet bij stil staan, bang voor dat wat er mogelijk onder zit.
Wanneer je een blokkade ervaart die zijn oorsprong vindt vanuit je roots, zul je daar het probleem in eerste instantie niet zoeken. Je voelt je immers minder verbonden met jezelf en met je ware zelf en met je lijf en intellect gaat het ogenschijnlijk prima. Om het probleem te kunnen aanpakken en oplossen, zul je echter op zoek moeten naar de oorzaak in plaats van je te richten op het symptoom.
Het kan een enorme zoektocht zijn, de zoektocht naar je ware zelf.
Echter wanneer je de keuze hebt gemaakt dit aan te gaan en je jezelf volledig durft aan te kijken, te voelen van dat wat zich van binnen bij je aandient, dan zul je je uiteindelijk een completer mens voelen.
Waarbij net als bij een boom de kruin volledig in blad en bloei zal staan, het lijf een stevige stam vormt en de roots stevig verankerd in de grond.
Verbonden met de ander, maar op de allereerste plaats; met jezelf.
✨