Leven of Dood
Het leven bestaat uit het maken van keuzes. En kiezen voor Leven of Dood is misschien wel de belangrijkste. Daarvoor kiezen…is dat een keuze? Lees in deze blog mijn eigen systemisch werk bevindingen.
Ik kan me de grootste keuze momenten goed herinneren in mijn eigen leven en daar waar ik voor een levensveranderende keuze stond. Mij zelf vaak niet bewust van het feit dat ik een keuze had, omdat het voelde alsof ik juist geen keuze had. Het was er en ik stond daar. Op het kruispunt en…het overkwam me. Géén idee hoe ik daar terecht was gekomen.
Als ik eerder had afgestemd op mijn gevoel dan had ik het innerlijk kunnen weten. Alleen dat kon ik in die fase van mijn leven helemaal nog niet. Afstemmen op mijn gevoel kon ik wel, alleen durven vertrouwen op mijn innerlijk weten niet. Er zat een belangrijke blokkade voor om dat vertrouwen toe te laten. En de tijd is nu eenmaal pas rijp als de tijd er rijp voor is, om dat wat geblokkeerd en onbewust is, vrij en bewust te maken.
In die fase vermeed ik het liefst. Niet teveel bij stil staan en gewoon doorgaan. Mogelijkheden? Liever niet. Ik hield me bij wat ik kende en waarvan ik wist wat ik eraan had. Overzicht. Controle. Lang leve de routine dus!
Dat een keer stilstaan of naar links of naar rechts gaan misschien minder zwaar en beter passend voor me kon zijn, dat ik mij daar gelukkiger of blijer bij zou voelen, die gedachtes stopte ik snel weer weg. Omdat wat je kent vertrouwd is en dat wat je niet kent simpelweg niet. Het onveilige nieuwe onbekende versus het schijn-veilige oude vertrouwde. 
Onbewust koos ik daardoor telkens voor de Dood. Want waar Leven is stroomt het en komt het naar je toe. Het worstelen wat ik deed bleek niet vanuit de keuze om te Leven. En zo realiseerde ik mij op dat punt aangekomen dat ik meer connectie had met de Dood dan dat ik met het Leven had. Voor mij was dat een bijzondere en belangrijke bewustwording. Het bleek dus dat ik me al die tijd comfortabeler voelde bij de Dood. Dat het gemakkelijker was. Als een oude vriend. Bekend en oud terrein.
Door mijn eigen innerlijke reis in het systemisch werk, ben ik mij dan ook gaan beseffen dat de Dood zich generatie op generatie door mijn familiesysteem heen had geregen. Als een zwarte draad van rouw waardoor het Leven onvolledig werd ervaren en stagneerde in de doorstroom.
Ik leerde zo te erkennen dat de Dood er simpelweg is, door het in de ogen aan te kijken en de intens onderliggende angst van mijn familiesysteem daarbij te voelen. De zwarte draad niet langer weggestopt zodat het Leven er helemaal kon zijn en ik bewust kon kiezen, koos ik eindelijk voor het Leven.
Durf jij bewust te kiezen of ligt er nog iets voor wat, als de tijd rijp is, aangekeken en gevoelt mag worden?
Ik ga graag met je op pad https://implicare.nl/#contact